Kwentong - Talambuhay para sa kasaysayan.

Tinanong kami ng aming propesor sa KAS1 kung ano nga ba ang kasaysayan. Unang pumasok sa isipan ko, ang kasaysayan ay ang mga makabuluhang pangyayari na nakapaloob sa nakaraan na nararapat pahalagahan at pag-aralan para sa mga taong namumuhay sa kasalukuyan. Ibig sabihin, lahat ng napapaloob dito ay mga importanteng pangyayari na may malaking naiambag sa nakaraan.

Kasabay nito, inatasan kame ng aming propesor na gumawa ng talambuhay o kasaysayan ng aming buhay. Nag-isip ako ng ibang istilo kung paano ko ipapakilala ang sarili ko at magkakaroon ng aral sa huli. Base sa depinisyon ko sa kasaysayan, tinanong ko ulit ang sarili ko. Ano nga ba ang mga mahahalagang pangyayari na naganap sa buhay ko na dapat kong pahalagahan at sino-sino ba ang mga taong nagbigay saysay sa buhay ko.

Ako nga pala si Alvin de Guzman Santos, isang mag-aaral. Labing walong taong gulang na lumaki sa Lungsod Quezon. Kame ay limang magkakapatid (Sina Vergel, April, Ryan at Dennielyn), lahat sila ay may kanya-kanya ng pamilya. Ako na lang ang wala. Isa ang nakapagtapos ng kolehiyo. Ang aking mga magulang ay sina Dennis Garcia Santos, ang aking ama at Melisa Gana de Guzman naman ang aking ina, parehas silang  hayskul lang ang natapos. Kasalukuyang nagtatrabaho ang aking ina sa SM North Edsa bilang service staff samantala wala namang trabaho ang aking ama dahil kamakailan lang ay natanggal na siya sa trabahong kanyang pinapasukan.

Bata pa lamang ako, ang alam ko lang gawin ay ang paglalaro. Ngunit nang pasukin ko na ang eskwelahan napagtanto ko na kailangan ko din palang tumanda at mag-isip ng tama. Noong nasa elementarya ako nagkaroon ako ng medalya simula grade 3 (dahil sa mga kaibigan kong matalino kaya't nagpursige din akong mag-aral ng mabuti ) hanggang grade 5, tapos grumadweyt ako ng may medalya bilang Artist of the year, Dancer of the Year at 8th honorable mention. Grumadweyt ako sa isang pampribadong paaralan, Christian Family Centre, 2008. pagkatapos ay lumipat na ako sa pampublikong paaralan sa mataas na paaralan ng North Fairview.

Unang taon ko pa lang sa hayskul, Hindi na kaagad ako nagseryoso sa pag-aaral sa kadahilanang  hindi ko masabayan ang kultura sa pampublikong paaralan kaya mula sa pinakamataas na seksyon sa aming paaralan, nalagay ako sa halo-halong seksyon (may matalino at may mga hindi gaanong matalino), noong nasa ikalawang taon na ako, kung kaya’t ginalingan ko para mapunta ulit ako sa seksyon 1. Nanguna ako sa aming klase, pangatlo ako sa pinakamatalinong mag-aaral sa klasrum, kaya napunta ulit ako sa seksyon 1. Nang mag ikatlong taon ako sa hayskul hindi ko na hinayaang maalis ako sa seksyon 1 kaya mas pinagbutihan ko pa. Naging miyembro ako ng "Ang Pananaw" ang opisyal na pahayagan  ng aming paaralan, isa akong manunulat ng balita at tagakuha ng larawang peryodismo. Nagtapos ako sa hayskul ng maraming nauwing parangal na inihandog ko talaga para sa mga magulang ko, pinarangalan ako bilang Dancer of the year at Photojournalist of the year (Filipino).

Sa dami ng mga parangal, papuri at medalya na natamo ko, kasabay nito ang dami ng mga taong bumabatikos sa kakayahan ko. Kung kaya’t hanggang ngayon ako’y nagsusumikap upang ipakita sa mga taong nagsasabi na hindi ko kaya, na kaya ko. Ang sarili ko ay maihahalintulad ko sa isang kawayan, nanatiling matatag kahit na ano mang pagsubok sa buhay ko ang dumating. Samantala ang buhay ko ay maihahalintulad ko sa kalangitan, paiba-iba man ang kondisyon, dumating man ang bagyo.. ang importante sumisikat pa rin ang araw.

Ngayon, kasalukuyan kong hinaharap ang buhay kolehiyo. Una akong pumasok sa Politeknikong Unibersidad ng Pilipinas, Sta.Mesa Manila, 2012-2013. Kumuha ako ng kursong B.S. Tourism Management - Dean's Lister, hanggang isang taon lang ako dito at nagdesisyon na lumipat sa Unibersidad ng Pilipinas, Diliman. Ngayon, kumuha ako ng B.A. Araling Pilipino (Philippine Studies).

Base sa depinisyon ko, tatanungin ko ulit ang sarili ko. Ano nga ba ang mga mahahalagang pangyayari na naganap sa buhay ko na dapat kong pahalagahan at maipapamahagi sa babasa ng nakaraan ko? Sa kabila ng aking mga natamo na medalya at parangal, mas importante pa rin ang maging mabuting tao, maging masaya para sa iba, maging masaya sa ginagawa at isapuso ang pagiging makabayan, sabi nga nila nag-aaral ang mga kabataan para sa sarili sa pamilya at sa bayan. Nararapat na sa bawat pagtahak ng buhay may mga aral tayong nakukuha. At sino sino nga ba ang mga taong nagbigay saysay sa buhay ko? Una ay ang Diyos na nag-gagabay sa akin patungo sa pangarap ko at Siya din ang dahilan kung bakit ako nasa posisyon ko ngayon. Pangalawa ang mga magulang ko na naghihirap para sa akin/ sa amin. At patuloy na sumusuporta at gumagabay sa’kin. Pangatlo, Pamilya ko, na sumusuporta sa kakayahan ko at ang mga kaibigan ko na nagmistulang tagahanga at tagapayo ko sa oras na gipit ako.